Με ιδιαίτερη συγκίνηση σας κάνουμε γνωστή την κοίμηση του αγαπημένου μας γερο-Δανιήλ, Γέροντος της Ιεράς Αδελφότητος των Δανιηλαίων και Πρωτοψάλτου του Αγίου Όρους (+8/21 Οκτωβρίου 2022).
Ο γερο-Δανιήλ γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Καβάλας το 1931 και ενετάχθη στην Ιερά Αδελφότητα των Δανιηλαίων το 1949! Μαζί με τους πατέρες της γενιάς του Γρηγόριο ιερομόναχο (+2016), Ακάκιο μοναχό και Στέφανο μοναχό (+2015) και υπό την καθοδήγηση αρχικά του γέροντά τους Γερο-Γερόντιου συνέχισαν το διακόνημα της ψαλμωδίας που τους παραδόθηκε και το γιγάντωσαν ψάλλοντας επί πενήντα έτη αδιάλειπτα σε όλες τις πανηγύρεις του Αγίου Όρους, εδραιώνοντας με την παρουσία, το κύρος και το ήθος τους αυτό που σήμερα ξέρουμε ως αγιορείτικο ύφος «της ερήμου».
Πράος, ηγεμονικός, με βροντώδη, μεστή και ταυτόχρονα γλυκειά φωνή, καθιερώθηκε ως ένας από τους γνωστότερους ψάλτες του 20ου αιωνα στο Άγιο Ορος και σίγουρα αυτός και οι συμμοναστές του διέδωσαν το αγιορείτικο ύφος σε όλο τον κόσμο και αποτέλεσαν πρότυπο για πολλούς νεότερους ψάλτες, μεταξύ των οποίων και για τους ιδρυτές και δασκάλους του Σχολείου μας.
Ως χαρακτήρας ήταν πράος, ευγενικός αλλά και αυστηρός όπου χρειαζόταν. Είχε σε μεγάλη ευλάβεια την Παναγία ενώ η αγαπημένη πανήγυρις ήταν αυτή της Μεγίστης Λαύρας.
Ο Γέροντας ήταν πολυτάλαντος. Πέραν του ψαλτικού διακονήματος ασχολήθηκε και με το έτερο διακόνημα της αδελφότητος, την αγιογραφία. Eίχε επίσης αρκετές γνώσεις ιατρικής και παρείχε τη βοήθειά του ως ιατρός της περιοχής ενώ επίσης σε πολλές γειτονικές πανηγύρεις διακονούσε και ως μάγειρας.
Τα τέλη του ήταν ειρηνικά, ανάμεσα στους αγαπημένους του πατέρες που τον διακόνησαν με αγάπη μέχρι τελευταίας του αναπνοής.
Είπε ο Γέροντας παλαιότερα: «Περάσαμε ημέρες ανεπανάληπτες. Δόξα τω Θεώ! Μόνο να μην πέρασαν άκαρπες λέω… Αυτά που ζήσαμε και δώσαμε και βιώσαμε λέω, θα πάρουμε κανά καρπό; Είδες στη Λαύρα, ο Κουκουζέλης και ο Γρηγόριος ο Δομέστικος έλαβαν φλουρί από την Παναγία. Με την ψυχή τους έψαλλαν αυτοί. Για να δούμε…».
Καλό Παράδεισο!
