Τη Δευτέρα 1 Απριλίου 2024 έφυγε από κοντά μας ο Δάσκαλος Γεώργιος Αγγελινάρας.
Μια προσωπικότητα πολυσχιδής, καθώς υπήρξε καθηγητής, φιλόλογος, ιεροψάλτης, μουσικοδιδάσκαλος και συγγραφέας.
Επί δεκαετίες κόσμησε με τη φωνή του τα αναλόγια της Σάμου, όπου ήταν και ο τόπος καταγωγής του, ενώ διετέλεσε και διευθυντής της Σχολής Εκκλησιαστικής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Σάμου.
Άφησε πίσω του μεγάλο συγγραφικό έργο τόσο για την ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, όσο και για την ψαλτική τέχνη. Το βιβλίο του « Έκφρασις Ψαλτικής Τέχνης» (β’ τόμος) ήταν και η τελευταία έκδοσή του. Τα βιβλία αυτά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν και τα απομνημονεύματά του, αφού εκεί καταθέτει το καταστάλαγμα της τεράστιας εμπειρίας του αλλά και πολλές λεπτομέρειες για τη μουσική παράδοση της Σάμου αλλά και πολλά άλλα ιστορικά στοιχεία.
Για την προσφορά του παρασημοφορήθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον Χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου, ενώ τιμήθηκε και από άλλους κρατικούς και τοπικούς φορείς. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο μάλιστα του απέδωσε το οφίκιο του Άρχοντος Μαΐστορος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.
Με τον Δάσκαλο είχαμε προσωπική γνωριμία, καθότι μας τίμησε με την παρουσία του δις, την πρώτη σε ομιλία του στο Σχολείον Ψαλτικής, στο Μαρούσι το 2011 και τη δεύτερη με εισήγησή του στο Συνέδριο του Σχολείου Ψαλτικής, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 2014.
Σοβαρός, μετρημένος, πράος, ταπεινός, πολυεπιστήμων και πολυπράγμων, δάσκαλος, πραγματικός υπηρέτης της παράδοσης. Αυτό δίδασκε και αυτό προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να αφήσει ως παρακαταθήκη.
Ευχόμαστε ο Θεός να τον αναπαύει! Καλό παράδεισο Δάσκαλε κι ευχαριστούμε για όλα!
